เรื่องนี้เกิดขึ้นในช่วงวันตรุษจีนครับ เนื่องด้วยความกลัวเมียเป็นยิ่งนักของมนุษย์ผัว มี่ไม่กล้าขอเงินเมีย
ทุก ๆ วันนายดุ๊บดิ๊บผู้ที่เกรงกลัวในอำนาจเมียเป็นยิ่งนัก เงินทุกบาททุกสตางค์ที่เขาหามาได้ เขาจะนำมาให้เมียเก็บไว้ เพื่อไว้ใช้ซื้อของเข้าบ้าน รวมทั้งค่าการเรียนของลูก
โดยเมียจะเป็นคนจัดสรรเรื่องค่าใช้จ่ายของบ้าน รวมทั้งเงินที่ผู้เป็นผัวจะได้รับไปทำงานในแต่ละวันด้วย
ซึ่งนายดุ๊บดิ๊บได้รับเงินไปทำงานวันละ 200 บาท แต่อันที่จริงแล้ว เขาจ่ายแทบจะไม่พอ เพราะในตอนเลิกงานตอนเย็น ๆ ก่อนกลับบ้าน เขาก็อยากจะไปสังสรรค์กินเหล้าเมายากับเพื่อน ๆ บ้าง ก็ไม่ได้ เพราะตังมีไม่พอ ครั้นจะขอตังจากเมียเพิ่มก็ไม่กล้า
แต่แล้วเหมือนสวรรค์เปิด เมื่อถึงวันตรุษจีน มนุษย์เมียใจดี ชอบแจกอั่งเปากับลูกและเพื่อน ๆ ของลูกที่อยู่ในละแวกใกล้บ้านเสมอ ๆ ทุกปี
และผู้เป็นผัวจึงทำทีเดินไปขอต่อท้ายเด็ก ๆ เพื่อขออั่งเปาจากเมียด้วย เผื่อฟลุ๊ค แล้วก็เป็นอย่างที่หวัง เมียยื่นซองแดงให้ พอเปิดออกมาดู อั้ยยะ! มีเงินอยู่ข้างในซองตั้ง 5,000 บาท "ผั๊วะ!" นายดุ๊บดิ๊บจึงรีบเอามือเขกหัวกบาลตัวเองไป 1 ที เพราะนึกว่าฝันไป
"โอ๊ย! เจ็บจริง แสดงว่านี่ไม่ใช่ความฝัน เราได้เงินจากมนุษย์เมียจริง ๆ นี่นา" ดุ๊บดิ๊บพึมพำเบา ๆ ออกมา
"เออ! เห็นบ่นบอกว่าไม่มีตัง ฉันก็เลยใจอ่อน ใส่ซองแดงให้เป็นอั่งเปา 5,000 บาท เอาเหอะ อยากจะเอาไปซื้ออะไรก็ได้ ตามใจ" ผู้เป็นเมียกล่าวยืนยัน
และแล้ว ด้วยความดีใจ นายดุ๊บดิ๊บจึงรีบออกจากบ้านเพื่อไปยังห้างสรรพสินค้าใกล้บ้านทันที
เขาเดินดูโน่นดูนี่ ในใจกะว่าจะหาซื้ออะไรกินซะหน่อย วันนี้ต้องจัดให้เต็มคราบไปเลย
สักพัก เขาได้เดินผ่านโซนขายยาและเครื่องสำอาง เห็นแว๊บ ๆ คลับคล้ายคลับคลากับแฟนเก่าที่เขาเคยทำให้เสียใจตอนสมัยเรียน น้องฝนนั่นเอง นายดุ๊บดิ๊บจึงนึกในใจว่า "เฮ้ย! นั่นมันน้องฝนนี่นา ไม่เจอกันตั้งนาน ดูสวยขึ้นแฮะ แต่ช่างเหอะ เราไปดีกว่า จำได้ตอนสมัยเรียน เราเคยทำให้น้องเขาเสียใจจนน้ำตาต้องเช็ดหัวเข่ามาแล้ว เผื่อเขายังโกรธเราอยู่"
"เอ้า! พี่ดุ๊บดิ๊บ จำกันได้มั้ย นี่น้องฝนเอง" เสียงเรียกตามมาจากข้างหลัง นั่นคือ เสียงน้องฝนคนสวยนั่นเอง
"กลับมานี่ก่อนเลยจ่ะพี่ วันนี้น้องพึ่งออกบูธเปิดตัวสินค้าใหม่ มาช่วยอุดหนุนน้องหน่อยมาเร็ว ๆ นะพี่นะ นี่เป็นยาล้างตาสูตรใหม่ หยอดตาแล้วทำให้สดชื่นเย็นวิ้ง ๆ จ้า รับรองสดชื่นมาก ๆ แบบบอกไม่ถูกเลยแหละ ปกติราคา 10,000 บาท แต่พิเศษเฉพาะกับพี่ดุ๊บดิ๊บ ถ้ามาซื้อกับน้องตอนนี้ น้องลดราคาให้เหลือ 4,900 บาท ทันที"
แน่นอนครับ ด้วยความขาวเนียนที่เข้าตาของน้องฝน นายดุ๊บดิ๊บไม่ทันพูดอะไร มือก็ควักตังจ่ายไปทันที ทำให้เงินที่มีเกือบหมดตัว
เมื่อเงินใกล้หมด บวกกับเวลาก็ใกล้จะค่ำแล้ว นายดุ๊บดิ๊บจึงต้องเดินกลับบ้านทันที
ณ ที่บ้านนายดุ๊บดิ๊บ "โอ้โฮ! ยาล้างตาบ้าอะไรวะ ขวดละเกือบ 5,000 ไหน... ลองดูซิ ซื้อมาแล้วก็ลองใช้ซะเลย"
นายดุ๊บดิ๊บจึงค่อย ๆ เทยาใส่ถ้วยเล็ก ๆ ที่แถมมาด้วย แล้วค่อย ๆ เทหยอดลงลูกตาตัวเอง
"อ้า! เฮ้ย ๆ เออ ๆ ดีจริง ๆ ด้วย รู้สึกเย็นซ่าสดชื่นแบบไม่เคยรู้สึกมาก่อนจริง ๆ สมราคาเลย"
จู่ ๆ สักพักทุก ๆ อย่างก็มืดมิด มองอะไรไม่เห็นอีกเลย นายดุ๊บดิ๊บตกใจสุดขีด หรือนี่จะเป็นการแก้แค้นของน้องฝน ที่ถึงแม้จะผ่านมาแล้ว 10 กว่าปี แต่เขายังแค้นในใจอยู่ "เฮ้ย! แย่แล้วตรู ตากูบอดแล้ว ตากูบอดแล้ว" เขาวิ่งไปวิ่งมา พร้อมกับตะโกนร้องลั่นบ้าน
"โอ้ย! วิ่งชนอะไรวะ" เขาวิ่งชนโน่นนี่นั่นด้วยความตกใจ
สักพักมีบางอย่างฟาดลงตรงกบาลอย่างจัง "ผั๊วะ!" นั่นคือ ฝ่ามือเมีย
"โอ้ย! เมียตบปุ๊บ สว่างปั๊บเลยตรู ขอบคุณค้าบเมีย ตบจนเส้นประสาทตากลับคืนมา" ดุ๊บดิ๊บพูด
"มึงจะบ้าเหรอไอ้ดุ๊บดิ๊บ แค่ไฟดับ มึงตกอกตกใจอะไรนักหนา ก็แค่จุดตะเกียงแล้วรอให้ไฟมา แค่เนี๊ย ทำเป็นโวยวายไปได้" เมียตะคอกใส่
จบเรื่องนี้แล้วครับ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า เมื่อเกิดเรื่องอะไรขึ้น อย่าเพิ่งตีโพยตีพายกับใจไปเกินเหตุ แต่ให้ใช้สติตรวจไตร่ตรองดูให้ดีเสียก่อน เพราะมิเช่นนั่นอาจโดนตบกบาลเหมือนอย่างเรื่องนี้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
(มิเช่นนั้น อาจทำให้เราทำอะไรแบบขาดสติก็เป็นได้ครับ)
ดูเรื่องนี้เป็นคลิปอนิเมชั่น ข้างล่างนี้จ้า
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น