ข้ามไปที่เนื้อหาหลัก

นิทานเรื่อง - หมาป่ากับลูกแกะ | สถานการณ์! เมื่อต้องคุยกับคนพาลและไร้เหตุผล

เคยมั้ยครับ? ต้องพบเจอกับคนอันธพาล คนที่คอยระรานไม่มีเหตุผล นี่คือตัวอย่างเหตุการณ์ และสิ่งที่ควรทำครับ

ขอยกตัวอย่างเกี่ยวกับสถานการณ์ตามหัวข้อเรื่องนี้ กับนิทานอีสป (ที่เล่าในสไตล์ Blog อาจารย์ X) เรื่อง หมาป่ากับลูกแกะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ลำธารแห่งหนึ่ง มีหมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวนึงเดินไปกินน้ำที่ลำธาร และในขณะที่มันกำลังก้มดื่มกินน้ำอยู่นั้น มันก็เหลือบไปเห็นลูกแกะน้อยตัวนึงก็กำลังกินน้ำอยู่เช่นกัน ลูกแกะมาแค่ตัวเดียว ทำให้หมาป่าคิดในใจว่า จะต้องจับเจ้าลูกแกะตัวนี้มากินเป็นอาหารเย็นให้ได้

แต่ถ้าดูจากระยะห่างระหว่างหมาป่ากับลูกแกะแล้ว ถ้าหากมันตัดสินใจวิ่งไล่ตะครุบลูกแกะเสียตอนนี้คงไม่สำเร็จแน่ ๆ คงวิ่งไล่ไม่ทัน มันจึงตะโกนออกไปกึ่งขู่ลูกแกะว่า

หมาป่า: " เฮ้ย! เจ้าแกะน้อย เอ็งกล้าดียังไงถึงมายืนกวนน้ำให้ขุ่นเล่นแบบนี้ เอ็งไม่เห็นหรือว่าข้ากำลังกินน้ำอยู่"

ลูกแกะได้ยินเสียงหมาป่าตะโกนมาแบบนี้ ทั้งที่ตัวเองไม่ได้เป็นผู้ทำให้น้ำขุ่น ตนไม่ได้ผิด แกะน้องจึงรีบตะโกนอธิบายเหตุผลออกไป

ลูกแกะ: "ท่านหมาป่า ข้าว่าท่านเข้าใจผิดแล้วล่ะ ตอนนี้ข้ายืนอยู่ที่ปลายน้ำ ดังนั้นแน่นอนว่าข้าไม่ได้เป็นคนทำให้น้ำที่ท่านดื่มกินขุ่นแน่ ๆ แต่ข้าคิดว่าท่านนั่นแหละทำให้น้ำขุ่นเสียเอง เพราะท่านก็ยืนอยู่ในน้ำเช่นกัน แถมท่านยังเดินไปเดินมาด้วย"

หมาป่าได้ยินลูกแกะตะโกนตอบกลับมาแบบนี้ มันจึงค่อย ๆ เดินขยับเข้าไปใกล้ ๆ ลูกแกะขึ้นอีกนิด ๆ พร้อมทั้งเปลี่ยนเรื่องคุยทันที

หมาป่า: "อ้า! ข้าจำได้แล้ว เอ็งนี่เองที่เป็นผู้ด่าข้าเมื่อปีที่แล้ว ข้าจำหน้าเอ็งได้ ประมาณเดือนนี้ของปีที่แล้ว บริเวรลำธารแห่งนี้แหละ"

หมาป่าพูดเสร็จก็ค่อย ๆ เดินขยับเข้าไปใกล้เข้าไปหาลูกแกะขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนลูกแกะได้แต่ยืนงงอยู่กับที่ พร้อมทั้งพยายามอธิบายเหตุผลออกมาอีก

ลูกแกะ: "เอ... ท่านหมาป่า ข้าว่าท่านคงจำผิดแล้วล่ะ เพราะตอนนี้ข้าเพิ่งอายุได้ 6 เดือนเองนะ และถ้า 1 ปีที่แล้วนี่ ข้ายังไม่ทันเกิดเลยนะท่าน"

หมาป่า: "อ่อ! เหรอ งั้นคงเป็นพ่อของเอ็งแน่ ๆ แต่ข้าไม่สนใจหรอก ยังไงเอ็งก็ต้องรับผิดชอบ"

พอพูดจบ หมาป่าเจ้าเล่ห์ไม่ได้สนใจฟังเหตุผลหรือคำตอบกลับมาอีกใด ๆ ทั้งสิ้น เมื่อมันเดินขยับเข้าไปใกล้กับลูกแกะมากพอแล้ว มันจึงรีบตะครุบลูกแกะน้อยทันที แล้วก็จับลูกแกะกินเป็นอาหารเย็นเรียบร้อย

นิทานจบแล้วครับ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า (มี 2 แง่คิดนะครับ)
1. ในมุมมองของหมาป่า คนอ่อนแอมักจะตกเป็นเหยื่อของคนเจ้าเล่ห์
2. ในมุมมองของลูกแกะ เราจะเห็นว่า หากเปรียบหมาป่าเสมือนคนพาล ไม่ฟังเหตุผลใด ๆ ทั้งสิ้น แม้ลูกแกะจะพยายามยกเหตุผลไปเท่าไหร่ก็ตาม และเจ้าลูกแกะเองก็คงไม่ถูกจับกิน หากมันตัดสินใจวิ่งหนีเสียตั้งแต่ตอนแรก แทนที่จะเสียเวลาอธิบายไป มันจึงเปรียบดั่งคนเรานั่นเองครับ เมื่อเจอคนพาลและดูท่าว่าอธิบายเหตุผลไปแล้วเขาไม่ยอมรับฟัง ให้เราถอยห่างออกมา อย่าไปยุ่งเกี่ยวกับเขาจะปลอดภัยที่สุดครับ



ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมประจำเดือน

ที่มางานประเพณีชักพระ (ลากพระ) เดือน ๑๑ | ตัวอย่างงานจาก อบต.ท่าข้าม หาดใหญ่ [ท่านางข้าม]

 หากพูดถึงประเพณีชักพระ หรือลากพระ ซึ่งเป็นพระเพณีที่สืบต่อกันมาอย่างยาวนานของทางภาคใต้ของประเทศไทย (จะพบประเพณีนี้เป็นส่วนใหญ่)

ตำนานผี คุณยายสปีด || ท่านางข้าม

 เรื่องเล่าสุดสยองที่ถูกสืบต่อกันมา จากโศกนาฏรรมสู่เรื่องราวสุดสยองน่ากลัวของเมืองหาดใหญ่ (จ.สงขลา) ตำนานผี คุณยายสปีด (มีคลิป)

นิทานเรื่อง ทำบุญแต่ได้บาป [ท่านางข้าม]

 กาลครั้งหนึ่ง ในหมู่บ้านเล็ก ๆ มีวัดแห่งหนึ่งที่เป็นศูนย์รวมจิตใจของคนทั้งหมู่บ้าน นายคงมั่นเป็นคนที่ชอบเข้าวัดทำบุญ เขามักจะนำของต่าง ๆ มาถวายพระ นายคงมั่นสามารถท่องจำบทสวดมนต์ต่าง ๆ ได้อย่างแม่นยำ และเป็นคนที่เคร่งต่อพิธีกรรมต่าง ๆ ในการทำบุญอย่างมาก