วันสำคัญแห่งปีที่เกี่ยวกับความรักเวียนมาบรรจบทั้งที คุณสามีเลยจึงอยากทำเซอร์ไพรส์ โดยการซื้อของขวัญให้ภรรยาสัก 1 ชิ้น แต่ทว่า จะให้แบบธรรมดาก็ดูไม่น่าตื่นเต้น เลยแอบวางยาถ่ายซะเลย...
1 วันก่อนวันวาเลนไทน์ ผู้เป็นผัวได้ออกจากบ้านเพื่อไปยังร้านเภสัชกรที่ไม่ห่างไกลจากบ้านมากนัก แน่นอนครับท่านผู้อ่าน เขากำลังคิดแผนอันชั่วร้ายเพื่อที่จะนำไปใช้แกล้งเมีย (ฮ่า ๆ ชั่วจริง ๆ)
ผัว: "สวัสดีครับคุณเภสัชกร คือ เมียผมช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร มีอาการท้องผูก ถ่ายไม่ออกมาหลายวันแล้ว ผมรู้สึกสงสารเธอมาก คุณเภสัชกรพอจะมียาถ่ายให้ผมไหมครับ ขอแบบกินปุ๊บถ่ายปั๊บเลยนะครับ"
เภสัชกร: "อ่อ ๆ มีครับ เอาอันนี้เลย ขวดสีแดงคือยาถ่ายชนิดน้ำนะครับ ทานง่ายรสชาติหอมหวาน และถ้าหากอยากให้ฤทธิ์แรงขึ้น ก็ให้ผสมน้ำผลไม้ลงไปจะช่วยทวีความรุนแรงในการออกฤทธิ์ของยานะครับ ส่วนสีน้ำเงินคือน้ำตาลเกลือแร่ เอาไว้ใช้ในกรณีหากเกิดอาการถ่ายหนักหรือท้องร่วงรุนแรง มันก็จะช่วยบรรเทาและหายเป็นปกติได้ครับ"
ผัว: "โอเคครับ สีแดงคือยาถ่าย ส่วนสีน้ำเงินคือยาแก้ เข้าใจแล้วครับ ขอบคุณครับ"
และแล้วผู้เป็นผัวก็เดินออกจากร้านเภสัชอย่างสบายใจและยิ้มแย้ม ในระหว่างทางเขาบ่นพึมพำกับตัวเองว่า
ผัว: "สีน้ำเงินคือยาแก้ อิอิ ไม่ต้องใช้หรอก โยนทิ้งเลย"
ก็เพราะผู้เป็นผัวคิดแผนอันชั่วร้ายเอาไว้แกล้งเมียไว้แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องใช้ยาแก้ ก็เลยโยนขวดยาแก้สีน้ำเงินทิ้งไป
ประมาณช่วงเย็น ๆ เขากลับมาถึงบ้าน ประจวบเหมาะกับตอนนี้เมียไม่ได้อยู่บ้าน สงสัยคงออกไปซื้อของที่ตลาด เพราะเวลานี้ส่วนใหญ่ผู้เป็นเมียมักจะออกไปซื้อกับข้าว
เมื่อผู้เป็นผัวเห็นว่าโชคช่างเข้าข้างอะไรเช่นนี้ จึงนำขวดยาถ่ายสีแดงใส่ไว้ในตู้กับข้าวรอไว้ก่อน กะเอาไว้ว่าพรุ่งนี้ตอนเช้าค่อยนำเอามาให้เมียกิน ก่อนนำยาถ่ายไปเก็บเข้าตู้ เพื่อความแนบเนียน เขาได้ทำการเปลี่ยนฉลากยาจาก ยาถ่าย เป็นวิตามินบำรุงร่างกาย ขนาดรับประทานครั้งละ 1 ขวด (ดูครับท่านผู้อ่าน ดูมันชั่ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า)
รุ่งเช้า วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ ผู้เป็นผัวตื่นขึ้นมางัวเงียแล้วก็เดินตรงเข้าไปในห้องครัวทันที ภาพตรงหน้าเขา เห็นเมียตัวเองกำลังเตรียมทำกับข้าว ทำของหวาน และบนโต๊ะก็ได้คั้นน้ำส้มสด ๆ เอาไว้ให้ผัวกิน ณ วินาทีนี้ผู้เป็นผัวจึงรู้สึกใจหวิว ๆ และเริ่มรู้สึกผิดที่กำลังคิดแกล้งเมียหนักเกินไป ตอนนี้เขาเริ่มสองจิตสองใจแล้วล่ะว่า จะแกล้งเมียต่อไป หรือหยุดดีกว่า แต่ยังไม่ทันพูดอะไรเขาก็ตรงเข้าไปที่โต๊ะกินข้าว ทำทีว่าพูดดีกับเมียตัวเองซะก่อนเลย
ผัว: "ไอย่ะ! น้ำส้มคั้นเหรอ ขอดื่มเลยแล้วกัน อ้า.. สดชื่นจังเลย ซื้อมาจากไหนเหรอเมียจ๋า"
ว่าแล้วผัวจึงหยิบน้ำส้มมาดื่มอย่างชื่นใจจนหมดแก้ว
เมีย: "อ๋อ ๆ ซื้อส้มจากตลาดแถวบ้านนี่แหละ แล้วเอามาคั้นสด ๆ ให้เธอกิน อ้อ! เห็นในตู้กับข้าวมีวิตามินบำรุงร่างกาย ฉันเอาใส่ผสมให้เธอกินด้วยนะ เผื่อว่า.... เผื่อว่าคืนนี้เธอจะได้มีแรงจัดหนัก ๆ เนื่องในวันวาเลนไทน์ อิอิ เขินจัง"
พอเมียพูดจบเท่านั้นแหละ ผู้เป็นผัวถึงกับหน้าซีด ตกใจหนักมาก จำได้ว่าเภสัชกรพูดเอาไว้ หากอยากให้มีฤทธิ์รุนแรงให้ผสมน้ำผลไม้
ชัดเลย เมื่อกี้ซัดไปหมดแก้ว และไม่ทันได้ยั้งคิดเขารีบพูดออกมาด้วยความตกใจ
ผัว: "ห๊า! อะไรนะ ใส่วิตามินในตู้กับข้าวด้วยเหรอ จะบ้าเหรอ จะ... จะ... จะใส่ไปทำไม นั่นมันของขวัญที่ฉันซื้อให้เธอวันวาเลนไทน์นะ แล้วเอามาใส่ทำไม อ๊ะ! มันมาแล้ว มันมาแล้ว ขอเข้าห้องน้ำแป๊บ" (ผัวพูดด้วยน้ำเสียงสั้นเครือ)
พอพูดจบประโยค ผู้เป็นผัวก็วิ่งเข้าห้องน้ำทันที ทำเอาผู้เป็นเมียงงว่าเกิดอะไรขึ้น แต่แล้วก็เกิดฉุกคิดขึ้นมาได้
เมีย: "ก็เค้าหวังดีนี่นา กะว่าให้ตัวเองมีแรง มีพลังในกิจกรรมรักในคืนวันนี้ แต่.. เดี๊ยว! แล้วทำไมเธอต้องตกใจ แล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำแบบนี้ หรือในนั้นมีอะไร" (เมียตะโกนถามผัวตามหลัง)
ผัว: "ปล๊าว!" (ผัวรีบปฏิเสธด้วยเสียงสูง)
เวลาผ่านไป 15 นาที ผัวออกมาจากห้องน้ำด้วยอาการหอบ
เมีย: "เมิงโกหกแล้ว บอกมานะ ในนั้นมีอะไร" (เมียพูดน้ำเสียงเริ่มโมโห)
ผัว: "คะ คือ มะ มัน คือยาถ่าย อ๊ะ! มันมาอีกแล้ว เข้าห้องน้ำแป๊บ" (ผัวพูดด้วยเสียงสั่นเครือ และเริ่มติดอ่าง)
เวลาผ่านไปเกือบ 1 ชั่วโมง ผู้เป็นผัววิ่งเข้าออกห้องน้ำรวมเกือบ 10 ครั้ง
เมีย: "แล้วทำไมเมิงเป็นคนแบบนี้วะ นี่ไง เวรกรรมตามสนองเมิงแล้ว เมิงคิดร้ายกับคนอื่นก่อน เห็นมั้ย สมน้ำหน้า" (เสียงเมียเริ่มโมโหหนักขึ้น)
ผัว: "จ้า ๆ ผัวขอโทษ ผัวผิดไปแล้ว อย่าเพิ่งด่า รีบพากรูไปโรงพยาบาลเหอะ" (ผัวน้ำเสียงอ้อน)
จบเรื่องนี้ครับ
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนเป็นผัวเป็นเมียกันมันก็เหมือนลิ้นกับฟัน บางครั้งมันอาจมีการกระทบกระทั่งกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง แต่อย่าเก็บมาคิดนานเกิน อย่าโกรธกันนานเกินจนต้องหาวิธีแก้แค้น หรือแกล้งกันเหมือนในเรื่องนี้ เพราะมันทำให้ทุกอย่างยิ่งเลวร้ายลง รักกันหยอกล้อกันได้จ้า แต่อย่าหนักเกิน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น